Intermitterende katheterisatie is een belangrijke risicofactor voor urineweginfecties (UWI's) bij een neurogene blaas.¹ Hierdoor kunnen bacteriën uit het onderste urethrale gebied direct in de blaas terechtkomen en kan de blaas niet mechanisch worden gespoeld zoals bij een normale urinelozing.^2,3

Daarnaast kunnen onhygiënische intermitterende katheterisatiepraktijken bacteriën in de urinewegen brengen. Er is aangetoond dat het gebruik van de no-touch-kathetertechniek, die het gebruik van een urinekatheter zonder aanraking door de hand van de gebruiker omvat, zoals een no-touch-beschermhoes en -inbrenghuls, het risico vermindert.^2,3

Klinisch bewijs

• Hoewel de gegevens gebaseerd zijn op een klein aantal patiënten en bacterietellingen, suggereren klinische onderzoeken dat het gebruik van een no-touch-katheter geassocieerd wordt met een vermindering van 30% in bacteriurie en algemeen lage bacteriurieniveaus.^2-4
• Een ziekenhuisstudie rapporteerde over een no-touch-katheter en techniek met 35% minder infecties (urineweginfecties [UWI’s] niet gedefinieerd) per opname in vergelijking met een retrospectieve, zeer verschillende controlegroep.⁵
• In 2 × 2 weken durende cross-overstudies van een nieuw no-touch-beschermhoessysteem in vergelijking met een conventionele katheter werden vijf UWI’s gerapporteerd, maar zonder informatie over in welke groep ze zich voordeden.⁶
• In een Canadees onderzoek naar intermitterende katheterisatiepraktijken na een dwarslaesie was er geen verschil in de incidentie van UWI’s als katheters wel of niet werden gedesinfecteerd tussen gebruiksmomenten in.⁷

Conclusie

De positieve invloed van het katheterontwerp is controversieel, maar over het algemeen suggereert het huidige bewijs een gunstig gebruik van hydrofiele katheters voor CIC-management.⁷